 |
|
| Pieter Kornelis groeide op in het onderwijzers gezin Walda te Scharnegoutum. Zijn broers Sjoerd en Jan Walda gingen ook het onderwijs in. Samen met zijn broer Jan was hij in de kost bij bakker Wiebe Wijnstra aan de Meerweg in Balk. Dat was vlak naast het schoolgebouw. Jan vertrok in 1913 naar Scheveningen. Pieter Kornelis bleef nog tot 1918 voor de klas staan in Balk. |
| Hij haalde zijn hoofdakte in 1916. Op het kosthuisadres aan de Raadhuisstraat bij Wilhelmina de Jong woonde ook Grietje Kanninga. De zus van de zijn latere vrouw Froukje Kanninga. Ze trouwden in 1918 en vertrokken naar Sliedrecht. |
| |
| <<< bakkerij Wijnstra aan de Meerweg in Balk. |
|
| |
 |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 11 november 1911 |
bron: Leeuwarder Courant van 2 december 1911 |
| |
| Pieter Kornelis Walda woonde in Balk van 20 mei 1911 tot 3 april 1918 en werkte als onderwijzer bij de: |
| Vereniging voor Christelijk Onderwijs te Balk en Wijckel, gevestigd te Balk |
| |
 |
| bron: Nieuwsblad van Noorden van 25 augustus 1916 |
| |
 |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 29 december 1917 |
bron: Leeuwarder Courant van 30 augustus 1919 |
| |
 |
| bron: archief gemeente Gaasterland toegang 166-333 |
| Pieter Kornelis Walda vraagt aan B&W van de gemeente Gaasterland restitutie voor de gemeentelijke belasting. |
| |
 |
| bron: Leeuwarder Courant van 3 oktober 1919 |
| |
 |
| bron: Leeuwarder Nieuwsblad van 23 februari 1927 |
| |
 |
 |
| bron: De Tijd van 10 mei 1927 |
bron: www.stroomvaartmaatschappijnederland.nl |
| |
SS Vondel |
| |
 |
 |
| bron: www.stroomvaartmaatschappijnederland.nl |
| bron: Soerabaijasch handelsblad van 30 juni 1933 |
SS Johan de Witt |
| |
 |
 |
| bron: Haagsche Courant van 25 juni 1934 |
bron: www.stroomvaartmaatschappijnederland.nl |
| |
SS Marnix van Sint Aldegonde |
| |
| Pieter Kornelis Walda was onderwijzer aan een zendingsschool voor mulo-onderwijs. Hervormd. Hij is overleden tengevolge van ontberingen tijdens Japanse internering. Walda droeg kampnummer 27794. Begraven op het Nederlandse ereveld Kalibanteng te Semarang (Ind), vak M, rij I, nr. 214. |
| bron: Een laatste saluut; geschreven door Jack Kooistra |
| |
 |
| gezicht op kamp Ambawara |
Twee rijen barakken met een grasveld en een weg ertussen. Links de keuken en rechts de 'grote weg' met barakken en een rond gebouwtje. Dit laatste gebouwtje is de niet werkende cartesische bron. Verspreid zijn hier en daar mensenfiguren zichtbaar, werkend of in een groep pratend. Op de achtergrond bomen en heuvels.
Het gebouwtje is de zogenaamde Cartesische bron. De watertoren was afgesloten door de Indonesiërs waardoor de bron als enige watertoevoer voor de 4.000 inwoners overbleef. Om de keukens van water te voorzien vormden de vrouwen een menselijke ketting van de bron tot aan de keukens, om het water in emmers door te geven. De rij overbrugde een afstand van ongeveer 250 meter. |
| bron: Het geheugen van Nederland; |
| |
 |
| bron: www.oorlogsgravenstichting.nl |
| |
Ereveld Kalibanteng is een erebegraafplaats vlak bij de luchthaven van Semarang, Indonesië.
Het ereveld telt 3100 oorlogsslachtoffers en militairen. Het overgrote deel van de mensen zijn vrouwen en kinderen uit de Japanse concentratiekampen Ambarawa VI en Ambarawa VII in Ambarawa, Kamp 100 en Kamp 11 bij Banjoebiroe en Semarang.
Het is bij dit ereveld niet bekend hoeveel Nederlanders er liggen. Er liggen veel graven waarbij geen naam vermeld staat. Op het ereveld staat een monument ter ere van alle vrouwen die omgekomen zijn in Japanse kampen en een monument voor hen die in de jongenskampen omkwamen. |
| bron:wikipedia |
| |
 |
 |
| bron:wikipedia |
bron:wikipedia |
| De hoofdingang van het ereveld. |
Herdenkingsmonument op het ereveld. |
| |
| meer over de stamboom van de familie Walda is te vinden op de website van Peter de Vries |
| |