|
 |
portret 300-002 |
Dit portret van Jacob Klazes van Hout komt uit een serie van drie portretten. De andere twee portretten zijn van broer Johannes Klazes van Hout en zuster Geertje Klazes van Hout. De schilderijen zijn beschikbaar gesteld door de familie Brüsewitz. |
|
de reis naar Batavia |
|
Jacob van Hout besluit om onderwijzer te worden in Batavia in Nederland Indië het huidige Indonesië. |
Johannes van Hout, broer van Jacob en timmerman te Balk, sloot op 10 december 1859 een verzekering af voor de reis van Jacob van Hout van Amsterdam naar Batavia met de Margaretha Simonetta met kapitein / gezagvoerder F.J. Hoffmann. |
|
 |
bron: 300-007 papieren beschikbaar gesteld door de familie Brüsewitz |
klik op de afbeelding voor de volledige akte |
|
|
|
 |
bron: Rotterdamsche Courant van 1 mei 1860 |
klik op de afbeelding voor locatie in de Atlantische Oceaan net onder de evenaar |
|
 |
bron: Java Bode van 19 mei 1860 |
 |
bron: wikipedia |
klik op de afbeelding voor de complete kaart |
De Straat (van) Soenda (Indonesisch en Soendanees: Selat Sunda) is een zeestraat tussen de Indonesische eilanden Java en Sumatra. De straat vormt een verbinding tussen de Javazee en de Indische Oceaan. |
In het midden van de Straat van Soenda ligt het vulkanische eiland Krakatau; meer naar het noordoosten, op het smallere gedeelte van de straat ligt het eiland Sangiang. Sangiang werd in het koloniale tijdperk ook wel 'Dwars in den Weg' genoemd. De zuidpunt van Sumatra werd Varkenshoek genoemd. |
Jan Huygen van Linschoten propageerde in 1595 niet door de Straat van Malakka varen, maar door de Soenda Straat om de Portugezen te ontlopen. Dat inzicht had winstgevende gevolgen in de beginjaren van de VOC. |
bron: wikipedia |
|
 |
bron: Java Bode van 9 juni 1860 |
|
 |
bron: Rotterdamsche Courant van 11 juli 1860 |
|
onderwijzer in Nederlandsch Indië |
|
Weltevreden was een door Europeanen bewoonde voorstad van Batavia (de huidige Indonesische hoofdstad Jakarta) in de Nederlandse koloniale tijd, gelegen op ongeveer 12 kilometer ten zuidoosten van het stadscentrum. De naam is ontleend aan een landgoed met dezelfde naam van Petrus Albertus van der Parra, een gouverneur-generaal uit de 18e eeuw. |
De eerste herenhuizen verrezen hier halverwege de 18e eeuw. Het voor de gezondheid van de Europeanen klimatologisch gezien gunstiger gelegen woongebied dan de oude stad Batavia kwam ook in trek bij de Nederlandse gouverneurs-generaal. Jacob Mossel liet er een buitenverblijf bouwen dat ook in trek was bij zijn opvolgers. Later werd dit huis uitgebouwd en verrezen andere statige panden, zoals Paleis Rijswijk en Paleis Koningsplein. |
In 1809 liet gouverneur-generaal Herman Willem Daendels het Paleis van Daendels (Het Groote Huis) bouwen, hetgeen het nieuwe centrum werd van de Nederlandse koloniale macht. De kantoren van de regering werden er naartoe verplaatst en tot de Japanse bezetting was het Departement van Financiën er gevestigd. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werd dit departement voortgezet als het Ministerie van Financiën van Indonesië. |
Het middelpunt van de voorstad vormden het Waterlooplein (het huidige Lapangan Benteng) en het Koningsplein (het vroegere 'Buffelveld' en het huidige Medan Merdeka; "Vrijheidsplein"). In Weltevreden werd in 1821 het theater Schouwburg Weltevreden opgericht, dat in 1987 werd gerenoveerd en momenteel wordt gebruikt als het cultuurcentrum Gedung Kesenian Jakarta. |
bron: wikipedia |
|
Makassar (Makasar) is de hoofdstad van de provincie Zuid-Celebes (Sulawesi Selatan) op het eiland Celebes. Ook was het de naam van een gouvernement van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC), en daarna, onder Nederlands overheidsbewind, van een afdeling, in het zuidoosten van Celebes. De stad kreeg in 1971, in de tijd van president Soeharto, de naam Ujung Pandang, maar werd onder president Bacharuddin Jusuf Habibie in 1999 weer Makassar. Met ruim 1 miljoen inwoners is Makassar een van de grootste steden van Indonesië. De stad kent een aanzienlijke gemeenschap van Chinese Indonesiërs. Zij hebben hier vele winkels en tempels gebouwd. |
bron: wikipedia |
|
 |
bron: De Oostpost van 8 juli 1861 |
|
 |
bron: Samaransch advertentieblad 14 februari 1862 |
Probolinggo is een gemeente aan de noordkant van oostelijk deel van het eiland Java te Indonesië en ligt ongeveer 100 kilometer ten oosten van de provinciehoofdstad Soerabaja. |
bron: wikipedia |
 |
bron: Bataviaasch Handelsblad van 16 juli 1864 |
|
 |
bron: Bataviaasch Handelsblad van 7 december 1864 |
Batavia |
|
 |
knipsel 300-005 beschikbaar gesteld door de familie Brüsewitz |
klik op de afbeelding voor het complete knipsel |
|
 |
bron: Rotterdamsche Courant van 29 juli 1866 |
Meester Cornelis is de vroegere naam van Jatinegara (ook wel, Batinegara, Djatinegara, of Mester), een stadsdeel van Jakarta. |
Het stadsdeel ontleende zijn naam aan een calvinistische Bandanese schoolmeester, prediker en landbezitter uit het derde kwart van de 17e eeuw, Meester Cornelis van Senen. In 1656 werd Van Senen eigenaar van een stuk grond met een oppervlakte van ongeveer vijf vierkante kilometer aan de rivier de Ciliwung, zo’n twaalf kilometer ten zuidoosten van het Kasteel Batavia. De grond was bestemd voor de houtkap. In 1661 stierf Meester Cornelis, maar zijn naam bleef verbonden aan dit grondgebied, dat nog bijna drie eeuwen "Meester Cornelis" zou heten. |
bron: wikipedia |
|
 |
bron: Java-bode van 27 december 1869 |
Batavia |
|
 |
bron: Bataviaasch Handelsblad van 19 oktober 1870 |
Bengkulu (in de koloniale tijd ook Bengkoelen, Benkoelen of Benkulen genoemd) is een stadsgemeente in (en tevens de hoofdstad van) de gelijknamige provincie op het Indonesische eiland Sumatra. |
In 1641 veroverden de Nederlanders Malakka op de Portugezen en in 1682 vestigden de Engelsen zich in Bengkulu, in 1768 Penang (?) en in 1819 in Singapore. In 1824 ruilden de Engelsen Bengkulu voor het Nederlandse Malakka en zo waren de Britse ‘Straits Settlements’, het latere Maleisië langs de westkust van Malaya compleet. Nederland kreeg vrij spel om ook het Noorden van Sumatra te koloniseren wat de oorlogen tegen Atjeh met zich meebracht. |
bron: wikipedia |
|
 |
bron: Sumatra-Courant van 3 mei 1871 |
De envelope hieronder geeft aan dat Jacob van Hout niet direct gebruik heeft gemaakt van zijn tweejarig verlof naar Europa. Misschien wel helemaal niet. Het spoor loopt tot nu toe dood vanaf augustus 1871. |
In de brief die hoort bij onderstaande enveloppe wordt veel duidelijk over het lot van Jacob van Hout. De brief is waarschijnlijk niet compleet omdat het onderschrift ontbreekt. |
|
 |
bron: envelope 300-004 beschikbaar gesteld door de familie Brüsewitz |
klik op de afbeelding voor de achterzijde van de envelope |
De brief is door onderwijzer Jacob van Hout op 9 augustus 1871 verzonden uit Batavia naar timmerman Johannes van Hout in Balk, aankomststempel Heerenveen 16 september 1871. |
De briefwisseling tussen de broers Jacob en Johannes van Hout is deels bewaard gebleven. Het betreft de brieven die vanuit Nederlands Indië naar Balk zijn verstuurd. Deze brieven moeten nog geïnventariseerd, gescand en overgeschreven worden. |
Voor het omzetten van de brieven in een Word tekstbestand zoek ik vrijwilligers. contact |
|