De gemeente zocht het in de sfeer van de mensen die in feite “beeldbepalend” zijn voor dorp en streek. Dat hoeven geen hoge omes te zijn, maar veeleer wel mensen die geregeld opdoemen in het dorpsbeeld. Wie geregeld tussen Wyckel en Balk verkeerde kon er op rekenen dat hij Jacob Bakker en zijn vrouw - vaak met hun hondje - wandelend tegenkwam. Ze gingen naar Balk of ze kwamen er vandaan. Jacob Bakker was bovendien een man, die mede het gezicht van de Wyckeler Delburen bepaalde. Hij was meestal rustig, maar als het moest verkondigde hij zijn mening op niet mis te verstane wijze. Hij was “by de timmerman” en in zijn vrije tijd geitenfokker. Jacob Bakker en zijn vrouw zijn ondertussen naar het Sneeker Sperkhem verhuisd. Tussen Wyckel en Balk kom je ze niet meer tegen. Voor de ingewijden is er wat vertrouwds uit het totaalbeeld gesneden.

Johannes Bakker, berne op tongersdei 21 july 1864 yn Sleat nachts healwei twaën, hynstefeint by keninginne Emma, skippersfeint 1885, plysjeman yn Amsterdam, los wurkman/arbeider, fisker 1919 en yn’t lêst brêgewipper en lantearn-opstekker Balk, wenjend yn Sleat -1890, yn Amsterdam 1890-1893, yn Balk 1893- en De Jouwer, stoarn op tongersdei 25 maart 1948 dêr, 83 jier âld. bron: Sibbele Postma